Van Victoria naar Zuid Australië

Sinds ons vorige verhaal hebben we nog 2 dagen in de Grampians doorgebracht. Wat hebben we genoten van de mooie natuur daar. Bos, bergen, ruige rotsen, kangoeroes, emoes, Kakatoes, Kookaburra's en nog veel meer vogels. Het was er allemaal, alleen de rivieren en beekjes staan allemaal droog, dus de watervallen hebben we maar overgeslagen. De dag dat we The Pinnacle gingen beklimmen waren we bij toeval iets vroeger dan normaal, dit was ons geluk want terwijl we boven op de berg stonden trok de lucht helemaal dicht en binnen de kortste keren was de top helemaal in de mist en was er niets meer van de omgeving te zien. Het afdalen ging overigens nog prima maar het uitzicht was niet veel meer. We waren van plan om nog naar een ander uitzichtpunt te gaan maar dat had geen zin en dus hebben we dat maar overgeslagen.

Na de Grampians zijn we een relatief rustige periode in gegaan. Deels kwam dit doordat de transmissie van onze camper kapot ging en we er niet meer mee mochten rijden maar ook omdat we wat kilometers af te leggen hadden en we ook wel even gewoon niks wilden doen.  Het risico van onderweg zijn is dat je het gevoel hebt dat je elke dag iets moet gaan doen, terwijl dat natuurlijk helemaal niet nodig is. Af en toe niks doen of alleen maar rijden hoort er ook bij.

Iedereen waarschuwde ons dat we voordat we de grens met zuid Australië over zouden gaan we al onze verse groenten en fruit moesten opeten of weggooien. Zo gezegd zo gedaan dus we waren helemaal voorbereid op een controle van onze auto. Was dat een tegenvaller toen we de grens over reden, er stonden alleen borden en quarantaine containers waar je fruit en groenten in kon doen als je die nog bij je had, maar verder kon je gewoon doorrijden. Appi vond het maar raar dat ik langzamer ging rijden, maar ik was op zoek naar de controlepost, maar die was er dus helemaal niet.

De dag dat we naar Adelaide reden vond ik het tijd om ook maar eens te rijden. Tot dan toe had ik dat nog niet gedaan. De afstanden die we tot dan toe gereden hadden waren niet zo heel lang en dan is het voor het navigeren ook makkelijker dat Appi rijdt en ik de aanwijzingen geef. 

Al tijdens de eerste paar kilometers viel het Appi op dat de auto veel meer toeren maakte dan normaal. Aangezien de auto een automaat is kun je daar zelf niet zo heel veel invloed op uitoefenen, maar door wat te spelen met het gaspedaal leek het toch goed te komen. In de Adelaide Hills ging het jammer genoeg weer mis, nu wilde de auto niet harder dan 30km per uur en dat is best lastig als je in de heuvels rijdt. Maar uiteindelijk kwamen we aan op de camping. Ik kon Appi niet overtuigen dat het niet aan mij lag maar aan de auto, dus we gingen nog maar even boodschappen doen in een dorp 7km verder. Dit keer reed Appi en natuurlijk reed de auto het prima, gelukkig voor mij kreeg de auto toch weer kuren. Ik heb gelijk het verhuurbedrijf gebeld maar omdat het al 5u was kon er die dag niks meer gedaan worden. We kregen het advies om terug te rijden naar de camping en ons vooral geen zorgen te maken. De volgende dag zou ik om 8u gebeld worden en werd het opgelost. De details van deze volgende dag zal ik jullie besparen maar na ik denk wel 10 tot 15 telefoontjes met de camperverhuurder, Mercedes benz, en het takelbedrijf en heel veel wachten konden we uiteindelijk een andere camper ophalen in Adelaide. 

We zijn nu in Elliston in Zuid Australië en de temperatuur is hier veel hoger dan in Victoria en Tasmanië. Eerder hadden we elke dag 's morgens en 's avonds een vest aan en regelmatig een extra deken tijdens het slapen. Dat hebben we nu niet meer nodig. Het is even wennen deze warmte maar dat gaat heel snel. 

Vanaf Adelaide tot hier hebben we door een gebied gereden zo groot als Nederland en we hebben bijna alleen maar graanvelden gezien. Zover als je kunt kijken zie je niets anders, echt heel bijzonder. 

We gaan de komende dagen nog even lekker genieten van het weer en de omgeving en trekken dan naar Ceduna waar we aan de rit door de woestijn (Nullarbor) naar west Australië gaan beginnen. We kijken er naar uit!